Uzun yıllır önce Çinli Li Li adlı bir kız evlenir ve aynı evde kaynanası ile birlikte yaşamaya başlar.Hayat çekilmez hale gelmiştir.  Bitmez tükenmez kavgalar birbirini takip eder….Bir gün genç kadın bir bilge kişiye başvurur.  Adam ona,çeşitli maddelerden hazırladığı bir zehir verir.Sıkı sıkı da tenbih eder,Bu zehirden her gün azar azar kayınvalidenin yemeğine katacaksın.  Ama hiç kimsenin bir şey fark etmemesi için  ,hem kaynanana çok iyi davranacaksın,hem de onun yiyeceği yemekleri çok lezzetli olarak sen pişireceksin; kendi elinle ona yedireceksin…!!   Kız denileni yapar kimse şüphelenmesin diye kaynanasına çok iyi davranır.    Bir süre sonra, kayınvalidesinin değiştiğini görür. ..    Artık ona kendi kızı gibi davranmaktadır.Genç kadın Li Li üzülür;…gene o bilge kişiye koşar, panzehir ister..  Yaşlı adam,gülerek genç kadının içini rahatlatır……”Sana verdiklerim sadece vitamindi…Gerçek zehir beyinlerinizdeydi..Sen ona iyi davrandıkça,o sana karşılığını verdi ve nefret yerini sevgiye bıraktı.Böylece gerçekten ana kız gibi oldunuz ..”       /sabah gazetesi/

“Sevilen İnsan Sevgisini Başkası İle Paylaşan İnsandır”

Yine eski bir Çin atasözü şöyle der;

”  Gül veren elde gül kokusu kalır..”

    28.04.2012                                             N.B.