193 sayılı Gelir Vergisi Kanunun 61.ci maddesinde “Ücret işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığı verilen para ve ayınlar ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir..” Ücretin ödenek..tazminat..kasa tazminatı..tahsisat..zam..avans..huzur hakkı..prim..ikramiye..gider karşılığı veya başka adlar altında ödenmiş olması veya bir ortaklık münasebeti niteliğinde olmamak kaydı ile kazancın belli bir yüzdesi şeklinde tayin edilmiş bulunması onun mahiyetini değiştirmez.. denilmiş olup aynı maddenin 4.cü bendinde yönetim ve denetim kurulları başkanı ve üyeleriyle tasfiye memurlarına bu sıfatları dolaysı ile ödenen veya sağlanan para ayın ve menfaatlerinde ücret olarak vergilendirileceği belirtilmiştir..! Aynı kanunun 23/6 maddesi ise..hizmetçilerin ücretleri/hizmetçiler özel fertler tarafından evlerde..bahçelerde..apartmanlarda..ve ticaret mahalli olmayan sair yerlerde orta hizmetçiliği…süt nineliği…dadılık..bahçıvanlık..kapıcılık..gibi özel hizmetlerde çalıştırılanlar/Mürebbiyelere ödenen ücretler istisna kapsamında değildir../GELİR VERGİSİNDEN İSTİSNA edilmiştir..!Bu nedenle iş hanında çalıştırılan KAPICIYA ödenen ücretin istisna kapsamında değerlendirilmesi MÜMKÜN DEĞİLDİR..! Dolaysı ile bu kişiye yapılan ücret ödemelerinden Gelir Vergisi Kanununun 61..94..103..ve 104 cü maddeleri gereği tevfikat yapılması gerekmektedir..!!
13.10.2015 Necati BAĞIŞ Kaynak. Muhasebe tr.