Baba ve Emir Sultan….
Bursa da somun var müminler somun var. diye ekmek satan bir ulu kişi vardı..! Günlerden bir gün Yıldırım Bayezid ‘in damadı Emir Sultan hazretleri elindeki çömlekle birlikte bu zatın fırınına çıka geldi…Ekmekler le birlikte çömlekteki yemeğinde pişirilmesini istiyordu..Somuncu Baba küreğin üzerine koyduğu çömleği fırına sürmeye çalıştı ama nafile..!!O küçük çömlek fırına bir türlü girmiyordu..Somuncu Baba geride durup seyreden Emir Sultanın yüzüne baktı ve yüzünde beliren tatlı bir tebessümle konuştu..Anladım bu işi ancak sen başarabilirsin..Emir Sultan küreği aldı ve kolayca içeri sürmeyi başardı..Ama fırının içinde ateş yoktu ve soğuktu..soran gözlerle ama tatlı bir tebessümle Somuncu Babaya baktı.Somuncu Baba yine aynı eda ile konuştu..Bekle …Az sonra pişer…Karşılıklı gösterilen kerametlerden sonra iki ulu kişi birbirini tanıyıp dost olmuşlardı…Niğbolu zaferinin anısına Bursa Ulucami yi yaptıran Yıldırım BAYEZİD açılışı damadının yapmasının uygun olacağını düşünmüştü..Cuma günü kalabalık cemaatin önünde selendi…Ya emir kapıları sen aç ve cemaate vaaz edip namaz kıldır..Veli kişi olduğun için şu şeref sana aittir…Hayır Sultanım bu şerefi Şeyh Ebü Hamideddin-i Aksaray-i hazretlerine vermelisiniz..!! Bu zat kim ola ki..?? Belki duymuşsunuzdur Sultanım…Somuncu Baba derler bir ekmekci hoca vardır..Ulu Cami işcilerine de ekmek satmıştır..İşte bu zat o dur..Somuncu Baba….Ne ettin Emirim bizi ele verdin..!! diyerek bütün alçak gönüllülüğüyle camiyi açtı..kürsiye çıkıp vaaz ve nasihatte bulundu..Herkes ona hayran olmuştu..Rivayete göre Somuncu Baba caminin her kapısından aynı anda çıktı ve herkes elini öptü..ve bir daha onu gören olmadı…!!
26.04.2013 Necati BAĞIŞ