Çinin kırsal kesimlerinden birinde  fakir bir aile varmış;…Bu aile, Dede, Baba, Anne ve çocuk’tan oluşmaktaymış..!!  Çok fakir bir aile olduklarından yaşam savaşı veriyorlarmış..!! Birgün evde adam ve karısı tartışıyorlarmış; “Kadın” baban yaşlı ve yatalak kendi karnımızı doyuramıyoruz,onunkini nasıl doyuralım…Hem yaşlı ve yatalak kimseye bir faydası da yok..!! Onu bu evden götür…!! diye tutturmuş;bütün bunları evin bir köşesinde yatmakta olan adamda duyuyormuş..Ama çaresiz,elinden bir şey gelmiyormuş….Gözyaşlarını içine akıtıp duruyormuş.B u tartışmalar yine birgün evde yapıldıktan sonra; Adam karısına peki hanım  demiş,babamı götürecem,kalkmış biraz erzak hazırlamış babasını da küfeye koymuş,babasına  bir şey söylememiş..!! ama baba anlamış,babasını dağda ıssız bir yere bırakıp gelecek,babasına..,baba gel seninle biraz gezelim; demiş,vurmuş küfeyi sırtına,tam evden çıkacakken küçük oğlu da dedesini çok seviyormuş,bende gelmek istiyorum deyip düşmüşler yola… dede,baba,oğul, dere tepe düz gittikten sonra  gözüne kestirdiği bir kayanın kovuğuna babasını indirmiş..!! Ona orada güzel bir yer yapmış, bir kaç  gün yetecek kadar da yanına ekmek ve su bırakmış..Baba, sen burada yat biz biraz dolaşıp geleceğiz diyerek içi elvermesede oradan kendi oğlu ile hızla uzaklaşmış,biraz  geldikten sonra; Oğlu,baba dedemi niye oraya bıraktık..??bir daha bize gelmiyecekmi..?? orada ne yapacak..?? gece olunca kurda,kuşa yem olmazmı..?? gibi soruları hem soruyor,bir yandan da ağlıyormuş..!!Babası durumu anlatmış,ama çocuk dedesini çok sevdiğinden bir türlü bu olayı kabullenemiyormuş..!!Yolda; babasına,baba..bende  büyüyünce seni dedem gibi getirip ormanamı bırakacam..??deyince..”Adamın kafasına birşeyler dank etmiş”ve hemen geri dönerek koşar adımlarla babasının yanına varmış…!!! “Babasının ellerine kapanıp,ondan af dilemiş” ve yine sırtına vurduğu gibi evin yolunu tutmuşlar…Yaşlı adam oğluna;”Oğlum biliyordum beni burada bırakmıyacağını…Çünkü bende babamı bırakmamıştım” demiş.!!!!!!!!!

01.06.2012                                                     N.B.