Mevlana 30Eylül 1207 yılında bugün Afganistan snırları içerisinde  yer alan Horasan  yöresinde Belh şehrinde doğmuştur..Mevlananın babası Belh şehrinin ileri gelenlerinden  olup,sağlığında bilginlerin sultanı  ünvanını almış olan Hüseyin Hatibi oğlu Bahaeddin Veled dir..Annesi ise Belh emiri Rükneddinin kızı Mümine hatundur..!! Babası 12 Ocak 1231 de Konyada vefat etti..Onun müridleri bu defa Mevlananın  çevresinde toplandılar..Mevlanayı babasının tek varisi olarak gördüler..Gerçektende Mevlana  büyük bir ilim ve din bilgini olmuştu..İplikçi medresesinde  vaazlar vermeye başladı..Medrese kendini dinlemeye gelenlerle dolup taşıyordu. .. BİR GÜN Konyanın ünlü şeker tacirleri hanına  baştan aşağı karalar giymiş bir gezgin indi..Adı Şemsettin Muhammed Tebrizi (Tebrizli Şems) idi..Yaygın inanca göre Ebubekir SELEBAF ADLI ÜMMİ BİR ŞEYHİN MÜRİDİ İDİ..Gezici bir tüccar olduğunu söylüyordu..aradığı biri vardı  ve aradığını Konyada bulacaktı..gönlü böyle diyordu  yolculuk  ve arayışı bitmişti..Mevlana 15 Kasım 1244 yılında Şems-i Tebrizi ile karşılaştı  Şems de mutla kemalin varlığını ve cemalinde Tanrı nurlarını  görmüştü.Mevlananın seçkin müridlerinden Selehaddin Zerkub un hücresine gittiler..Burada hayli uzun kaldılar..Bazı kaynaklar 40 gün ile 6 aydan bahseder..!! Süre ne olursa olsun Mevlananın yaşamında bu sırada büyük bir değişme oldu..artık vaazlarını vermiyor..derslerine girmiyor..kısacası  her davranışı  her eylemi  terk etmişti..her gün okuduğu kitapları bir kenara bırakmıştı..Dostlarını ..müridlerini  aramaz olmuştu..Konyanın her yerinden bu duruma  itirazlar isyanlar oluyordu..!!Kimdi bu gelen derviş..?ne istiyordu..?Mevlana ile hayranları arasına  nasıl girmişti..? ona bütün görevlerini nasıl unutturmuştu..?Şikayetler,ayıplamalar o dereceye vardıki bazıları Tebrizli Şemsi ölümle bile tehdit ettiler..Olaylar böyle üzücü bir görünüm kazanınca ..birgün canı çok sıkılan Şems Mevlanaya kur’andan bir ayet okudu(işte bu sen ile ben arasındaki ayrılıktır.Kehf suresi 78. ayet) ve ayrılık gerçekleşti..ve Tebrizli Şems  bir gece konyayı habersizce terk etti..Yaşamını  Hamdım..Piştim..Yandım ..sözleri ile özetleyen Mevlana 17 Aralık 1273 yılında pazar günü hakkın rahmetine kavuştu..ÖLÜMÜMÜZDEN SONRA MEZARIMIZI  YERDE ARAMAYINIZ..BİZİM MEZARIMIZ ARİFLERİN GÖNLÜNDEDİR..

Demiştir.. çok şey söylemiştir ama şöyle bir beyiti daha vardırki çok şey ifade eder..

Sükut eyledim..Kahrı var dediler..Biraz söyledim..zehri var dediler..!!

Sustum..kahrından susuyor dediler..Biraz konuştum..zehrini kusuyor dediler..

14.12.2013                   Necati  BAĞIŞ