Mevlana 30Eylül 1207 yılında bugün Afganistan snırları içerisinde yer alan Horasan yöresinde Belh şehrinde doğmuştur..Mevlananın babası Belh şehrinin ileri gelenlerinden olup,sağlığında bilginlerin sultanı ünvanını almış olan Hüseyin Hatibi oğlu Bahaeddin Veled dir..Annesi ise Belh emiri Rükneddinin kızı Mümine hatundur..!! Babası 12 Ocak 1231 de Konyada vefat etti..Onun müridleri bu defa Mevlananın çevresinde toplandılar..Mevlanayı babasının tek varisi olarak gördüler..Gerçektende Mevlana büyük bir ilim ve din bilgini olmuştu..İplikçi medresesinde vaazlar vermeye başladı..Medrese kendini dinlemeye gelenlerle dolup taşıyordu. .. BİR GÜN Konyanın ünlü şeker tacirleri hanına baştan aşağı karalar giymiş bir gezgin indi..Adı Şemsettin Muhammed Tebrizi (Tebrizli Şems) idi..Yaygın inanca göre Ebubekir SELEBAF ADLI ÜMMİ BİR ŞEYHİN MÜRİDİ İDİ..Gezici bir tüccar olduğunu söylüyordu..aradığı biri vardı ve aradığını Konyada bulacaktı..gönlü böyle diyordu yolculuk ve arayışı bitmişti..Mevlana 15 Kasım 1244 yılında Şems-i Tebrizi ile karşılaştı Şems de mutla kemalin varlığını ve cemalinde Tanrı nurlarını görmüştü.Mevlananın seçkin müridlerinden Selehaddin Zerkub un hücresine gittiler..Burada hayli uzun kaldılar..Bazı kaynaklar 40 gün ile 6 aydan bahseder..!! Süre ne olursa olsun Mevlananın yaşamında bu sırada büyük bir değişme oldu..artık vaazlarını vermiyor..derslerine girmiyor..kısacası her davranışı her eylemi terk etmişti..her gün okuduğu kitapları bir kenara bırakmıştı..Dostlarını ..müridlerini aramaz olmuştu..Konyanın her yerinden bu duruma itirazlar isyanlar oluyordu..!!Kimdi bu gelen derviş..?ne istiyordu..?Mevlana ile hayranları arasına nasıl girmişti..? ona bütün görevlerini nasıl unutturmuştu..?Şikayetler,ayıplamalar o dereceye vardıki bazıları Tebrizli Şemsi ölümle bile tehdit ettiler..Olaylar böyle üzücü bir görünüm kazanınca ..birgün canı çok sıkılan Şems Mevlanaya kur’andan bir ayet okudu(işte bu sen ile ben arasındaki ayrılıktır.Kehf suresi 78. ayet) ve ayrılık gerçekleşti..ve Tebrizli Şems bir gece konyayı habersizce terk etti..Yaşamını Hamdım..Piştim..Yandım ..sözleri ile özetleyen Mevlana 17 Aralık 1273 yılında pazar günü hakkın rahmetine kavuştu..ÖLÜMÜMÜZDEN SONRA MEZARIMIZI YERDE ARAMAYINIZ..BİZİM MEZARIMIZ ARİFLERİN GÖNLÜNDEDİR..
Demiştir.. çok şey söylemiştir ama şöyle bir beyiti daha vardırki çok şey ifade eder..
Sükut eyledim..Kahrı var dediler..Biraz söyledim..zehri var dediler..!!
Sustum..kahrından susuyor dediler..Biraz konuştum..zehrini kusuyor dediler..
14.12.2013 Necati BAĞIŞ